Katie: M-ko, mogę na wybory pojechać twoim rowerem?
M-ka: Tak.
Ł: Tylko uważaj na siebie.
M-ka (w tym samym momencie): Tylko uważaj na niego.

I to się nazywa perspektywa.

M-ka po badaniach u alergologa:
- Jak dobrze, że nie mam uczulenia na jedzenie, ja tak kocham jeść!

Ł robi głupie miny:
M-ka: Dobrze się czujesz?
Ł: Nie.
M-ka: Tabletki ci się skończyły?

M-ka zaraz ruszy z tatą samochodem. Tata, aby się przekonać, czy pasy są zapięte i czy może ruszać, zaczyna śpiewać:
- Wszyscy gotowi? Można zaczynać?
M-ka: Znam to.
Tata: Tak? A skąd?
M-ka: Z dzieciństwa.

M-ka: Wiesz, co to jest pan kot?
Katie: Nie wiem.
M-ka: Taki deser.

Czyli panna cotta ;)

Z jej pokoju najczęściej słuchać hip-hop i polubiła odzieżowe zakupy. Nadal kocha taniec i rysowanie. Włosy ma coraz dłuższe i chce, aby rosły jej aż za pupę. Bardzo wrażliwa z szalonym poczuciem humoru. Najwspanialsza najstarsza siostra na świecie i  nasze wewnętrzne słońce każdego dnia. Już czyjaś dziewczyna i najlepsza przyjaciółka, właścicielka kilku medali. Już coraz śmielej wygląda w stronę nastoletniego życia, ale wciąż mocno się tuli i z oczami kota ze Shreka prosi wieczorem o kubek gorącej czekolady. Dziś M-ka kończy 10 lat. I jest to jednocześnie piękne, niesamowite i aż nie do uwierzenia. 

Szaleństwa Panny M-ki powstały 9 lat temu, gdy M-ka miała trochę ponad rok. Opisywanie tego, jak zachwyca się rzeczami, które poznaje, których się uczy, spisywanie jej zachowań, słów i odkryć było zabawne, było przyjemnością, wreszcie dziennikiem. I dziś jest beczką śmiechu i niesamowitą pamiątką. Opisywanie przejęzyczeń, wizji świata małej dziewczynki, to jednak coś innego, niż pisanie o dziewczynie, która niedługo będzie nastolatką. 

M-ka rosła i dojrzewała tutaj razem z Wami. I za tą przygodę pięknie dziękujemy. Nie żegnamy się, na pewno nie! Ale będziemy tu rzadziej, bo coraz więcej zachowań, odkryć, słów, przejęzyczeń staje się w większym stopniu intymnymi. Ale kiedy M-ka powie mamo, nie pisz już o mnie to przestanę.  

Na razie zachwytów ciąg dalszy.