Tata i M-ka wsiadają do samochodu.

Tata: No to lecim na Szczecin.
M-ka: Jak to? Przecież mieliśmy jechać do domu!

M-ka: Metaforfoza.

M-ka, lat 10:

- Szkoda, że dzieciństwo już nigdy nie wróci.

Pierwsze poważne spotkanie ze swoim idolem, M-ka ma już za sobą.

Przed wyjściem na spotkanie przygotowała listę rzeczy, które powinna ze sobą zabrać.
Między innymi rysunek, który przygotowała specjalnie dla swojego idola.

Dzielnie stała w kolejce 6(!!!) godzin, aby móc spędzić z nim chwilę i zrobić sobie zdjęcie.
Była tak przejęta spotkaniem, że zapomniała się odezwać (np. powiedzieć, że ma psa takiej samej rasy), ale pamiętała, aby dać rysunek, który oczywiście bardzo się spodobał. Jak mówiła, z emocji cała się trzęsła i prawie się popłakała.

Potem szalała na koncercie skacząc w pierwszym rzędzie.

Mimo iż temperatura w domu wynosi jakieś 30 stopni, chodzi w grubej bluzie, o dwa rozmiary za dużej, którą po koncercie kupił jej dziadek.

I ogólnie bardzo dużo u nas w domu Dawida Kwiatkowskiego ;)

Oglądamy teledysk do Króla lwa. Na ekranie siostry Przybysz.

Dziadek: No, bardziej to mi się podobały, jak śpiewały razem.
Katie: Jak śpiewały razem, to ich tato nie słuchałeś.
Dziadek: Słuchałem!
Katie: Co najwyżej, to mogłeś słyszeć, jak śpiewały "Sutrę".
M-ka: Cooo? To Sutryk* śpiewał?


*Jacek Sutryk - Prezydent Wrocławia

Jedziemy autem.
M-ka: Wiesz Zo, jak będzie chciało ci się pić, to przełykaj ślinę. To ci nic nie da, ale może będzie ci się wydawało, że coś daje.

M-ka: A kiedy Z zacznie czworakować?

Czyli, raczkować.

M-ka rysuje mój portret.
- Mamo, ale nie obrazisz się, jak jedno oko będziesz miała większe od drugiego? I jak będziesz miała zeza?

M-ka uczy się rysunku. Rysuje mój portret i próbuje odmierzyć proporcje. Przychodzi dziadek, który próbuje jej pomóc i pokazuje, jak należy odmierzać proporcje.
- M-ko, to robi się inaczej.
M-ka: Ale ja jestem początkowa!!!

Czyli początkująca.

Kiedy tylko odebrała wyróżnione świadectwo, chwyciła za różową bibułę i zafarbowała sobie nią włosy, a potem pomalowała wszystkie paznokcie, wrzuciła swoją radość do torby i pognała z dziadkami nad polskie morze.

To był dla niej trudny rok: zderzenie z 4 klasą i nowymi zasadami uczenia się, jeszcze ostrzejsze treningi taneczne i najważniejsze - bycia starszą siostrą.
I w tym ostatnim jest najwspanialsza.

M-ka: Sport to wcale nie jest zdrowie, od sportu można zginać. Nawet u mnie w klasie na zbijaka mówimy ZABIJAK!

Katie: M-ko, mogę na wybory pojechać twoim rowerem?
M-ka: Tak.
Ł: Tylko uważaj na siebie.
M-ka (w tym samym momencie): Tylko uważaj na niego.

I to się nazywa perspektywa.

M-ka po badaniach u alergologa:
- Jak dobrze, że nie mam uczulenia na jedzenie, ja tak kocham jeść!

Ł robi głupie miny:
M-ka: Dobrze się czujesz?
Ł: Nie.
M-ka: Tabletki ci się skończyły?

M-ka zaraz ruszy z tatą samochodem. Tata, aby się przekonać, czy pasy są zapięte i czy może ruszać, zaczyna śpiewać:
- Wszyscy gotowi? Można zaczynać?
M-ka: Znam to.
Tata: Tak? A skąd?
M-ka: Z dzieciństwa.

M-ka: Wiesz, co to jest pan kot?
Katie: Nie wiem.
M-ka: Taki deser.

Czyli panna cotta ;)

Z jej pokoju najczęściej słuchać hip-hop i polubiła odzieżowe zakupy. Nadal kocha taniec i rysowanie. Włosy ma coraz dłuższe i chce, aby rosły jej aż za pupę. Bardzo wrażliwa z szalonym poczuciem humoru. Najwspanialsza najstarsza siostra na świecie i  nasze wewnętrzne słońce każdego dnia. Już czyjaś dziewczyna i najlepsza przyjaciółka, właścicielka kilku medali. Już coraz śmielej wygląda w stronę nastoletniego życia, ale wciąż mocno się tuli i z oczami kota ze Shreka prosi wieczorem o kubek gorącej czekolady. Dziś M-ka kończy 10 lat. I jest to jednocześnie piękne, niesamowite i aż nie do uwierzenia. 

Szaleństwa Panny M-ki powstały 9 lat temu, gdy M-ka miała trochę ponad rok. Opisywanie tego, jak zachwyca się rzeczami, które poznaje, których się uczy, spisywanie jej zachowań, słów i odkryć było zabawne, było przyjemnością, wreszcie dziennikiem. I dziś jest beczką śmiechu i niesamowitą pamiątką. Opisywanie przejęzyczeń, wizji świata małej dziewczynki, to jednak coś innego, niż pisanie o dziewczynie, która niedługo będzie nastolatką. 

M-ka rosła i dojrzewała tutaj razem z Wami. I za tą przygodę pięknie dziękujemy. Nie żegnamy się, na pewno nie! Ale będziemy tu rzadziej, bo coraz więcej zachowań, odkryć, słów, przejęzyczeń staje się w większym stopniu intymnymi. Ale kiedy M-ka powie mamo, nie pisz już o mnie to przestanę.  

Na razie zachwytów ciąg dalszy. 

M-ka: Czyli mam podzielić 348 przez 3?
Tata: Tak.
M-ka: Ale to będzie długo trwało.

M-ka: A na którą ja mam dzisiaj do szkoły?
Katie (ironicznie): A ty się mnie pytasz? - w sensie, że to ty chodzisz do szkoły, więc to ty powinnaś to wiedzieć, a nie ja.
M-ka (całkowicie poważnie): No tak. - w sensie, a widzisz tu kogoś innego?

Pytanie z podręcznika: Jaka część ciała jest zagrożona grzybicą?
M-ka: Palce między stopami.

M-ka: Co to jest Pink Floyd?
Tata: Najlepszy zespół na świecie.
M-ka: Ten co śpiewa "mniej niż zero"?

M-ka na feriach jeździ na nartach. Na stoku zaczepia ją jeden pan, który stoi i nie może ruszyć. Pyta więc M-ki, co ma zrobić, aby zjechać, a M-ka na to:
- No najlepiej, to jeździć z instruktorem.

Żeby nie było - M-ka panu zjechać pomogła :)

M-ka ogląda z tatą "Ciężarówką przez Stany".
Tata: Chciałbym tak z Tobą jeździć autem po USA
M-ka: Najpierw musiałbyś mnie zwolnić ze szkoły i kupić powerbanka.

M-ka opowiadając o tym, że w domu światło, muzykę, odkurzacz możemy włączać głosem:
- My tam mamy technologię!

M-ka: Film w klimatyzacji świątecznej.

Czyli: w klimacie.

M-ka: Dziennik elektryczny.

Czyli: dziennik elektroniczny.

Robię coś w kuchni, jestem dość skupiona. wchodzi M-ka  i mówi:
- A wiesz, że w Francji żółte kamizelki strajkują?
- Yhy...
- No mamo! Przecież to jest bardzo ważne!